Diederik-Wierenga

Woensdag ging de deur bel, iemand met een pakje voor mij. Ik verwachte alleen maar de schoenen en jawel daar waren ze. De schoenen uitgepakt en eerst een paar dagen in huis aan gehad. Vanmiddag mijn eerste rondje met de nieuwe schoenen gelopen. Advies van Pearl Izumi was om een groter maat dan normaal te nemen opdat deze schoen kleiner kunnen uitvallen. Mij zitten de schoen goed, wat mij wel direct opviel dat ze zwaarder leken dan mijn andere schoenen. Voor om de been spieren te trainen is dat wel goed, voor een wedstrijd dan de wat lichtere schoenen nemen. Ik ben er wel enorm blij mee, deze schoenen zullen heel wat loop kilometers te verduren krijgen. Na wegen op de weegschaal waren de Pearl Izumi schoenen idd 50 gram per schoen zwaarder dan de Asics schoenen. Tijdens het lopen voelde ik dat wel, het koste mij meer moeite om de benen omhoog te krijgen. Het is maar 50gram maar toch leek het wel als 2 kilo te voelen. Vanmiddag liep ik met korte broek, was heerlijk voor m

Vanmorgen 8,6K hardgelopen. Tijdens het lopen veel aan 1½ jaar geleden terug gedacht, toen kon ik dit stuk ook lopen. Maar wel met heel veel wandel momenten er tussen in. Ja ik kijk best regelmatig terug op wat hoe en wat ik toen was en vergelijkend naar nu. Verder terug kijken dan na mijn infarct, daarvoor is niet echt meer belangrijk. Dat was een ander persoon met een heel ander leven. Sinds mijn infarct is mijn leven maar ook mijn visie daar op enorm verandert. Ik leef nu meer bij de dag, ik kijk niet te ver naar voren en daar op te plannen. Maar als ik terug kijk naar de afgelopen jaren heb ik veel mee gemaakt maar ook heb ik vooruitgang geboekt. In welke zin van het woord ben ik vooruit gegaan? De beperkingen die ik heb overgehouden van mijn infarct zijn er nog steeds. Deze gaan ook niet meer weg, ik weet er wel beter mee om te gaan en dit in mijn leven in te passen. Dit betekent zeker niet dat ik niets meer kan, tegenover gesteld ik kan nog heel veel, waarschijnlijk n

Muziek luisteren via oortjes in mijn oren is niet echt iets voor mij. Niet prettig voor mijn evenwicht dan, wel fijn om naar muziek zelf te luisteren. Oortjes tijdens het hardlopen beviel mij helemaal niet, veel last van windgeruis, waardoor ik de muziek toch redelijk hard moest zetten. Met dikke oordoppen op vind ik helemaal niets. Het werd dus zonder muziek hardlopen. Totdat ik deze oordopjes (foto) zag liggen bij de Action. Deze mee genomen maar in de winkel toch getwijfeld, deze zelfs weer terug gelegd. Maar voor afrekenen toch de oortjes mee genomen. Thuis eerst uit geprobeerd, het was even uitzoeken maar het voelde goed. Vanmorgen voor het eerst deze oortjes in gedaan met hardlopen. De oortjes bleven goed in mijn oren zitten, geen raar ding op hmijn hoofd maar in de nek. De uiteinden bleven goed achter mijn oren zitten zonder mij er aan te hoeven ergeren. Bij deze oortjes geen last van wind geruis in mijn oren. De muziek kon ik zachtjes aanzetten en meer op de acht

Vandaag Crossloop in Veenhuizen,  voor mij de eerste keer dat ik daaraan mee deed. 10.30 is de start van de loop, wilde zeker niet te laat komen, op tijd van huis vertrokken. Bij de inschrijving kwam ik erachter dat ik één van de eerst was, geen probleem kon ik rustig wat in lopen, start en finish bekijken, wat het parkour was. 26 Deelnemers werden het uiteindelijk, niet echt veel voor mij geen probleem dan werd het ook geen dringen geblazen. Voopr de start werden wij erop gewezen van het gevaar van teken's, lange broek en shirt met lange mouwen echt veel last zou ik daar niet van hebben, maar een gewaarschuwd mens teld voor twee. En daar gingen we, doordat het geen grote groep was kon ik gelijk vanaf het begin een lekker tempo lopen. Omdat ik het parcours niet ken begon ik achteraan, de rest volgend en hopen dat zij wel het parcours kenden. De loop was bijna helemaal onverhard, soms ook stukken met wat mullig zand tussendoor. Dat ging goed hoor wel zwaar maar het kwam go

Afgelopen donderdagmiddag een rondje gefietst. Dat het buiten nu wat afgekoeld is vind ik persoonlijk wel lekker. Ik ben wel een koudkleum, koud weer hoeft van mij ook niet. Mijn lichaam wil warmte hebben. Mijn hersenen liever niet te warm. Ik kan het weer niet bepalen, gelukkig maar zou dan heel veel mensen niet echt blij maken. Verbeeld ik het mij of zijn de spieren aan mijn rechterkant stijfer geworden? Het voelde wel zo. Conditie is geen probleem volhouden van een fietsrit of hardlopen dat gaat mij goed af. Ik blijf doorgaan verdovende middelen zijn een verslaving maar sporten is voor mij verslavend. Het gevoel van na het sporten dat is niet te omschrijven. Het zweten van het sporten even weggelaten, niet altijd prettig en soms ongewenst, zweet dat van mijn voorhoofd in de ogen sijpelt hoeft van mij echt niet. De afgelopen jaren ben ik wel vooruit gegaan, niet dat mijn beperkingen weg zijn ik vind het wel makkelijker om er mee om te gaan. Ik kan nu langere afstanden fietsen en ha

Woensdag op dondernacht was een angstige nacht voor mij. Na vlot in slaag gevallen te zijn werd ik na een uurtje wakker, ik kon mij praktisch niet meer bewegen. De hele rechterkant van van mijn lichaam deed niets meer, alles voelde verdoofd aan het leek wel wat op kramp. Doordat het bewegen niet echt wou, kon ik ook niet bij mijn telefoon komen. Moest toen wel gelijk terug denken een 2009. De volgende morgen was het gelukkig wat weggetrokken, ik kon mij wat meer bewegen. De rest van de dag trok het nog verder weg, wel heb ik nog steeds een doof gevoel in mijn rechterhand. De spieren in mijn rechterhand voelen aan als verdroogd elastiek. Gisteren proberen te zwemmen, ging best wel goed behalve rechterarm/hand. Het water was op dat moment toch wat te koud voor mij. De afgelopen dagen rustig aan gedaan, voel mij al een heel stuk beter, meer mag mag ook natuurlijk. Mooi dat het nu een paar dagen warm is, goed voor mijn spieren, maar mijn hoofd vind het niet prettig. 22 - 24 gr

Vanmorgen lekker gelopen met een temperatuur van 18-20 graden. Ja ik loop met een lange broek en een fijne wat dikkere t-shirt. Ben ik een koukleum? Wat mijn lichaam betreft wel. De temperatuur kan mijn spieren opeens laten verlammen. Liever te warm dan te koud en opeens stil komen te staan met spieren die niet meer mee willen werken. De sportshirt van Pixie is van Supplex, dit materiaal is ademend, zacht, droogt snel en blijft zeer lang mooi. Dit geld ook voor de hardloop broek. Mijn eigen gekozen tekst blijft na het vele dragen en gewassen te hebben  perfect zitten, net als toen ik de broek nieuw gekregen heb. De volgende broek met eigen tekst komt daar ook weg, nu alleen nog een goed en passende tekst op de broek die bij mij past. Vandaag op een rustig ruim 5 Kilometer hardgelopen. Het lopen gaat mij steeds beter af. Onderweg kunnen genieten gaat ook steeds beter nu ik mij niet meer voor 100% en meer hoef te concentreren op het lopen alleen. Gelopen route op Runke