Dan wordt je 50 jaar.

Dan ben je 50 jaar geworden.

Gisteren 14 april dit met mijn familie gevierd bij Cafe Zwaneveld in Norg.

Afgelopen 50 jaar heel veel mogen beleven, mooie momenten, maar ook geen leuke momenten.

Toch ben ik blij en trots dat ik 50 jaar ben geworden, dat ik dit met dierbaren mag vieren.

Van Brigitte had ik al een rondvlucht kado gehad.

Gisteren kreeg ik een mooi en gevulde emmer met oude foto's van mij.

Die vond ik erg gaaf, dat bracht mij even terug naar vroeger toen ik nog jong was.

Zaterdag 13 april heb ik samen met Brigitte gewandeld vanuit Norg georganiseerd door wsv-wik uit Drachten.

De start was in de Brinkhof in Norg, via Een, Ronostrand, Roden, Langelo terug naar Norg.

Ruim 30 kilometer hebben wij gewandeld.

Niet overal was het toegankelijk voor de Alinker waarop wij soms net even anders liepen dan de andere wandelaars, maar zo snel mogelijk weer op de juiste wandel route uitkwamen.

Hier bij Recreatie Centrum aan het Rono strand genoten van een lekker kop koffie en een appeltaartje.

Vandaar de verder door gelopen tot vlak voor Roderesch toen ik mijn waterfles uit mijn rugzak halen was er geen rugzak.

Deze was ik helemaal vergeten mee te nemen vanaf Ronostrand.

Daarnaar toe gebeld, gelukkig mijn rugtas was daar nog, deze later opgehaald toen wij weer thuis waren.

Van mijn huis op de fiets ernaar toe gefietst.

Was best wel prettig om na een lange wandeling te fietsen, wel bewegen, maar niet je hele gewicht dat op de voeten rust.

Zondag morgen ging Brigitte zwemmen in Vries.

Later kreeg ik een apje dat zij daar nog ging koffie drinken.

Dat vond ik eigenlijk wel ongewoon, maar ik zocht er niets achter.

Al duurde het voor mij gevoel wel lang dat ze terug kwam, was daar vast gezellig.

Klopt het was ook gezellig alleen niet in het zwembad, maar bij Cafe Zwaneveld waar het zaaltje feestelijk werd gemaakt.

Pas toen wij 's middag aankwamen zag ik heel groot 50 hangen, bij binnenkomst ballonnen en vlagetjes.

Super leuk, ja dan begin je je echt jarig te voelen.

Ik mocht even uitrusten van Brigitte door op haar Alinker plaats te mogen nemen.

Wel 10 seconden lang kon ik eventjes zitten, mijn voeten kregen heel kort rust.

Daarna zijn we samen verder gelopen.

Al kon ik het een soort van thuiswedstrijd noemen, toch kwamen we over paden waar ik nog nooit was geweest.

Je hoeft niet ver weg als je dichtbij huis heel veel mooi en onbekende stukjes uit de omgeving kunt bewonderen.

Zaterdag hadden wij er prachtig mooi weer bij, dat maakt het voor iedereen erg mooi.

Rondvlucht boven Ezinge en wandelen.

Vrijdag 30 maart gangen wij naar Assen, het treinstation, om Lieke daar op te pikken.

Daar zou ik te horen krijgen waar wij naar toe gingen rijden, en wat mijn verassing van Brigitte voor mijn 50e verjaardag zal zijn.

Ik heb van alles bedacht wat die verrassing kon zijn, maar ik heb mij redelijk rustig daarom kunnen houden, wel moeilijk voor mij.

De verassing zat in een enveloppe nadat ik die open gemaakt heb haalde ik daar een vliegtuigje uit.

Een vliegtuig? we gaan toch niet vliegen gaat dat wel lukken met mijn evenwicht storing.

Op naar vliegveld Hoogeveen om daar in een vliegtuigje te stappen voor een rondvlucht boven mijn geboorte dorp Ezinge, daar waar ik opgegroeid ben.

bij het opstijgen had ik nog wel wat kriebels, maar toen de wielen los van de grond waren heb ik de hele vlucht alleen maar genoten, ik vond het fantastisch.

Ik herkende heel veel op de route naar Ezinge, de Vamberg, tt-circuit, Norg, Roden, Groningen, de Bert Swart spoorbrug in Zuidhorn om daarna boven Ezinge te vliegen.

De Wierde, het dorp en dan het voormalig ouderlijkhuis dat er nog steeds staat, maar er nu wel heel anders uit ziet.

De landerijen waar ik op gewerkt heb op de trekker, achter vee aan heb gerend.

Super gaaf om dit van boven te zien, we hadden die dag prachtig weer zodat we alles perfect konden zien.

Zaterdag 30 maart samen met Brigitte ruim 30 kilometer gewandeld.

Mijn bedachte route zou uitkomen bij het station in Assen om vandaar de bus terug naar Norg te nemen.

Bij Zeegse dacht ik het juiste pad te hebben gekozen, dit bleek een ander pad te zijn die ik in gedachten had.

We kwamen op een heel andere plek uit, ipv 26kilometer werden het ruim 32 kilometer, en werd het steeds kouder, en onaangenamer buiten.

We zijn weer thuis gekomen maar wel veel later dan dat ik gepland had.

Ik laat dat een volgende keer wel aan Brigitte over, ik ben meer ik wandel wel.

In Vries op de N386 zagen we dit bord staan.

Opgepast invaliden.

Hier werden wij allebei erg boos om, als of invaliden gevaarlijk zijn waarvoor je als weggebruiken voor moet oppassen.

Diegene die dit bedacht heeft, heeft naar onze mening, geen enkel menselijkheid en überhaupt 0,0% besef  wat je hiermee je medemens mee aandoet.

Alsof invaliden een soort tweede rangs mensen zijn.

Haal dit bord weg Gemeente Tynaarlo !!!!!

Zondag 1 april heerlijk gebruncht bij Fletcherhotel Langwold in Roden.

Het hotel was na renovatie weer opengegaan.

Daarvoor zijn Oekraïners opgevangen door Gemeente Noordenveld.

In de coronatijd hebben wij daar 1 nacht doorgebracht, het restaurant was toen gesloten nu konden wij wel het restaurant zien.

Wat we konden zien zag er prachtig uit.

Zaterdag 6 april hebben wij gewandeld vanuit Tynaarlo.

Een wandeling van 30 kilometer op mooie, en soms zeer uitdagende, paden.

Op de lastige stukken waren er heel veel helpende handjes waardoor het voor ons niet te zwaar werd, waarvoor enorm bedankt.

Hierdoor voelde het echt dat wandelen een sport die iedereen samen kan beoefenen.

Dat een beperking je zeker niet hoeft te beperken om mee te doen met anderen.

Onderweg zagen wij koeien in de wei liggen.

Dat is toch het teken dat het voorjaar begonnen is, zij lagen daar heerlijk relaxed te chillen in het gras.

Zouden zij ons stiekem hebben uitgelachen dat wij aan het wandelen waren?

Vandaag is het ook mooi weer.

Wel meer wind en bewolking als gisteren, maar als de zon schijnt ziet het er mooi uit buiten.

Ook hier beginnen de bloembollen in bloei te komen.

Hopelijk krijgen we dit jaar een mooier zomer als afgelopen zomer, een zomer om meer buiten te kunnen zijn om te kunnen genieten.

 

 

Lente wandeling in het bos.

 Fijn gewandeld vanmiddag in het bos.

Het bos was overal vochtig, maar niet meer zo nat als een paar weken geleden.

De temperatuur in het bos was wel aangenaam al vond ik het frisser buiten dan dat het gisteren was.

De zon niet zo veel zien schijnen als gisteren, dat maakt het niet minder dat het voorjaar is, de natuur ziet er in de zon mooier uit.

Meer mensen komen steeds meer te voorschijn nu het weer langzaam steeds een beetje prettiger word.

Wandelaars, hardlopers, en fietsers waren in beweging vandaag.

Je kon het wel mooi sportweer noemen.

Al was buiten het de bos de wind nog vrij stevig naar mijn idee.

Onderweg op een bankje gezeten in een klein zonnetje.

Had het liever iets warmer gehad.

Wat ik miste aan het bankje was de rugleuning die zat er eerst wel op.

Met een rugleuning zit het toch iets prettiger op een bakje.

De Pollingbank heeft gelukkig nog wel een rugleuning.

Een zwaar stenen bank met een dik houten plank om op te zitten.

Genieten van het uitzicht tenminste dat was toen de bank geplaatst werd lang geleden.

Nu is de bank helemaal omringd met bomen die later daar geplant werden.

Vanaf de bank zag ik een bosje dat al aardig mooi groen begint te worden.

Hieraan zie je dat het nu echt voorjaar begint te worden.

Het begin van het groei seizoen van de natuur.

Het voorjaar is ook voor mij elk jaar een nieuw begin, een nieuw begin van iets, want ik weet niet waar en wanneer het einde is laat staan dat ik weet waarvan het begin is.

Toch voel ik mij in deze seizoen wel het prettigst van alle andere seizoenen.

Mijn eerste halve marathon hardgelopen.

Afgelopen zaterdag mijn eerste halve marathon gelopen in Leek op Leekster Lente Loop.

Wat een ervaring was dat voor mij.

Bij de start was ik aardig positief, maar op de finish dacht ik dit doe ik nooit meer.

Nu een paar dagen later zeg ik geen nee meer, maar denk wel dat ik dit nog een keer ga doen dan wel met iets meer voorbereiding vooraf, en warmer weer.

Brigitte had de halve marathon vorig jaar ook hardgelopen.

Dit jaar zijn we beide gestart op dezelfde afstand en route.

Ik heb Brigitte niet zien starten, ik stond ergens achteraan in de rij bij de andere hardlopers.

Toch gaaf om te zien dat ook als je niet meer zelfstandig kunt hardlopen, maar dat je wel volledig kunt mee doen met een framerunner.

Helaas was Brigitte dit jaar weer de enige framerunner op de halve marathon.

Beide geloven  wij dat er meer framerunners zijn die een halve marathon kunnen hardlopen.

Dat is wat ik steeds blijf hopen dat er meer framerunners tevoorschijn komen.

Hardlopers die weer volledig willen meedoen ipv thuis te blijven en niet meer te gaan hardlopen omdat je iets is overkomen.

In 2009 had ik nooit kunnen geloven dat ik ooit eens een halve marathon zou hardlopen.

Voor 2009 had ik iedereen voor gek verklaard als men dit tegen mij gezegd.

Toch stopt het leven niet als je iets bent overkomen.

Vast blijven zitten in oude gewoontes of juist nieuwe uitdagingen zoeken en zover mogelijk zien te komen.

Net als dat ik dacht nooit de Nijmeegsewandel4daagse zou gaan  wandelen is dat wel onze (mij en Brigitte) missie geworden.

Ik heb het geluk om een ervaren Nijmeegsewandel4daagse wandelaar naast mij te hebben.

Dromen, Durven, Doen Als je dit doet dan kan het niet anders dat je de mooiste momenten gaat beleven.

Alle fotografen bedankt dat jullie aanwezig waren om voor iedereen jun moment vast te leggen op beeld.

Ook voor jullie zou er een plaats op het podium moeten staan.