Terug naar het oude om verder te kunnen #coronacrisis

Terug naar het oude om verder te kunnen is dat wat wij allemaal graag willen?
Of moeten we niet terug willen maar vooruit kijken naar de toekomst!
De onbekende toekomst naar een nieuw "normaal" leven.
Hoe gaan en moet dat straks?
Zou er iemand daar het antwoord voor hebben of wordt het een lange zoektocht?
Zoveel vragen en zo weinig antwoorden.
een soort van ontdekkings reis die we met de hele wereld moeten maken.
Ons opnieuw uitvinden wat normaal voor ons gaat worden.
Onze levens zullen de komende tijd gaan veranderen.
En dat allemaal ongevraagd!

Gewandeld door het Fochteloërveen

Vandaag heerlijk ontspannen kunnen wandelen door het Fochteloërveen.
Het begon met veel bos maar hoe verder ik kwam hoe opener het werd.
Ook dit moois zag ik, een merrie met veulen en ik vermoed dat in de verte de vader (hengst).
Super gaaf om dit in de vrije natuur te kunnen zien.
Een groot gebied was afgesloten omdat dat een vogel gebied is.
Weinig vogels gezien maar wel erg veel gehoord.

Ik dacht dat moois kan ik allemaal vanaf boven heel mooi zien en vol goede moed ben ik begonnen naar boven te lopen.
Maar hoe hoger ik kwam kreeg ik het steeds moeilijker.
Halverwege langzaam en erg voorzichtig weer naar  beneden gelopen.
Ik heb geen geen hoogtevrees dacht ik altijd.
Toch heb ik er nu erg veel last van, misschien komt het door het Wallenberg Syndroom dat zou ik niet weten.
Wel baalde ik flink dat ik niet naar boven durfde te gaan om alles goed te kunnen overzien en nog meer van dit mooi natuur gebied te kunnen genieten.

Vanaf de uitkijk toren ben ik door gewandeld.
Niet goed weten waar ik nu was en waar ik naar toe ging.
Achteraf had ik beter terug kunnen wandelen.
Maar op een gegeven moment was er een klap hekje waar ik langs kon en op een heel smal paadje terecht kwam.
Een plek waar niemand anders was en ik daar alleen aan het dwalen was absoluut niet meer wetend waar ik was en welke richting ik uit ging.

Maar opeens zag ik iets bekend in de verte.
Daar stond de uitkijktoren waar ik niet op durfde.
Toen had ik een beetje in de gaten hoe ik aan het lopen was.
Ik hoopte ergens uit te komen waarbij ik zo weer bij mijn vertrekpunt zou aankomen.
Helaas was dat niet het geval en kwam ik op het fietspad uit die richting de Norgervaart loopt.
Gelukkig kon ik weer eerder naar links afslaan lopen naast een brede waterweg kwam ik weer op de Kolonievaart uit.
De laatste kilometers waren lang en erg saai.
Maar met het beeld van de merrie en haar veulen in mijn gedachte was ik alsnog tevreden.

Mijn easyrider stond nog steeds op de plek waar ik hem achter gelaten heb.
Ik was blij dat ik kon zitten.
Via Veenhuizen terug naar huis gefietst.
Voor vandaag genoeg beweging gehad.

Gratis Ommetje-App wandeling @hersenstichting

Vanmorgen heerlijk kunnen wandelen.
Het was vanmorgen erg rustig wat mensen betreft de vogels lieten zich wel allemaal luidruchtig horen.
Niets is dan fijner om zo te kunnen genieten van de natuur.
Al scheen de zon op tijd je kon het nog wel fris noemen.
Wat is nu een teken van de lente behalve dat het steeds groener wordt buiten.
De rechte rijen met bloeiende tulpen in verschillende kleuren.
Daarvoor hoef ik niet naar de bollenstreek dat kan ook bij mij om de hoek.

Over een lang pad met aan weerszijden bomen en natuurlijk bos waar wat bijna een muziek stuk leek van vogel geluiden.
Zoveel verschillende geluiden van verschillende vogels.
Als je wilt welke vogels dat kan ik je vertellen, deze kunnen vliegen.
Vlak voor mij stak er een eekhoorn over die zo snel een boom in klom dat hij wel leek te vliegen.
Nog geprobeerd om de eekhoorn te vinden en op de foto zien te krijgen maar helaas nergens meer te zien.

Een lange laan met bomen in een gebied met een oude geschiedenis liet mij wel wegdromen  naar wat en wie hier in de loop der tijd allemaal gepasseerd zijn.

Bij het 'Spaanse Kerkhof' een rondje om de hevel gelopen waar men vermoed vroeger een kapel heeft gestaan.
Daar was het vanmorgen een stuk warmer dan onder de bomen.
Geen wind en de zon brandde daar al lekker.
Toch wel bijzonder in de omgeving van een oude kolonie.

Duizenden bezoekers staat er op deze Noodoproep.
Ik kan mij voorstellen dat er plekken zijn in Nederland waar dat voorkomt.
Vandaag was ik alleen daar op dat moment.
En was ook al weer richting huis aan het wandelen.
Ik probeer zoveel mogelijk doordeweeks op dit soort plekken te gaan wandelen dan is er bijna niemand.
Maar ja ik kan mij het wel erg goed voorstellen dat je hier wilt wandelen omdat het hier erg mooi is.

Nieuw: Maak wandelen leuker met de gratis Ommetje-app

Wandelen houdt je hersenen gezond. De app Ommetje motiveert je om dagelijks een ommetje te lopen. Start met vrienden, familie of collega’s een eigen wandelcompetitie of ga de uitdaging aan tegen de rest van Nederland. Zo motiveer je elkaar om dagelijks een Ommetje te maken. De app is ontwikkeld met hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder. Hij deelt regelmatig een hersenfeitje. Loop je mee? 

Downloaden Ommetje App klik hier

Wat is nog leuker om je ommetje in een prachtige natuurlijke omgeving te maken.

Download de App en wandel mee!

@NAH_uitleg @hersenstichting Niet meer je "gewone" dingen kunnen doen!

Opeens mag je niet meer doen wat eerst zo heel gewoon was.
Gesloten sportclubs, horeca, sport faciliteiten, verenigings leven en nog heel veel meer.
Hoe lastig dit ook is het is maar voor een korte periode.
Voor mijzelf geld dit al vanaf mei 2009 opeens kon ik niet meer mijn gewone dingen meer doen.
Ik mag het wel maar heel veel lukt mij helaas niet meer.

Plotseling verandert het leven dat je gewend was, ju kunt niet meer de gewone dingen doen die zo gewoon voor je waren.
In Nederland hebben wij geen lockdown hier mag je nog naar buiten om een frisse neus te halen.
Bedenk dat in heel veel landen bijna alles op slot zit.
Voor iedereen een rot periode, weinig meer kunnen doen, de onzekerheid dat jij of je familie corona virus vrij blijft.

Voor mensen met hersenletsel is veel van dit niets nieuws en moeten zij soms helemaal opnieuw beginnen met dingen te leren.
Wat zo gewoon was dat is nu niet meer gewoon.
Zoveel niet meer kunnen doen zonder dat hun iets gevraagd werd!

Door deze rot virus krijgt iedereen met maatregelen te maken wat het hele leven op z'n kop zet.
Opeens moet je dingen anders gaan doen, op een andere manier je zien te vermaken of hoe te kunnen blijven sporten.
Contact met je familie gaat opeens veel moeilijker en moet je het op een andere manier doen.

Straks als dit weer voorbij is dan kan iedereen weer met het gewone leven verder!
Wij hersenletsel getroffen kunnen dat helaas niet.

Misschien dat je nu een heel klein beetje meemaakt wat voor velen voor ons elke dag zo is en dat ook altijd zo zal blijven.

Het nu "gewone"corona leven!

Het nu "gewone"corona leven tenminste wat je gewoon kunt noemen.
De afgelopen- en de komende tijd zijn dagen waarbij er eigenlijk niets meer te doen is.
Dan vooral de sportactiviteiten die afgelast worden.
Wij Nederlanders mogen erg graag gezamenlijk sporten.
In deze periode is dat juist erg onverstandig, minimaal 1½ meter tussen ruimte bewaren tussen mensen onderling is voor ons sociale Nederlanders erg moeilijk.
Toch is dat wat wij moeten doen om ons en anderen te beschermen om het corona virus te kunnen krijgen of anderen te besmetten.
Om toch voldoende beweging te kunnen krijgen wordt dat veel thuis sporten.
Zelf heb ik een loopband en een crosstrainer thuis, tussen deze sporten fitness oefeningen doen om mijn spieren soepel en sterk te houden.
Niet iedereen heeft van deze apparaten thuis staan, gelukkig zijn er erg veel online filmpjes te bekijken hoe je wel kunt bewegen.
Het corona virus kan dodelijk zij maar van stil zitten wordt je ook niet beter.
Succes met het thuis sporten.

Talenten of beperkingen? @NAH_uitleg @hersensdichting #gezondehersenen

Mijn kamer in Beatrixoord te Haren  2009

Dit was mijn kamer in 2009 in het Beatrixoord te Haren waar in een aantal maanden helaas moest verblijven.
De reden?
In mei 2009 ben ik plotseling getroffen door een herseninfarct in mijn kleine hersenen.
De gevolgen zijn moeilijk te omschrijven toen was het nog erg veel.
Als men mij nu vraagt wat mijn beperkingen zijn na mijn herseninfarct dan moet ik diep nadenken.
Eigenlijk heb ik geen beperkingen meer voor mij zelf, tenminste wat mij nu niet lukt dat doe ik ook niet, dus weg beperkingen!
Zelf heb ik bijna geen moeite mocht iets niet lukken, al zoveel teleurstellingen en tegenslagen gehad dat ik dan alleen maar denk aan wat mij nu wel lukt.

Beperkingen zijn eerder de verwachtingen die een ander van jouw verlangt.
Kun je niet aan deze verwachtingen voldoen dan ben je beperkt.
Als je van een ander iets verlangt wat eigenlijk niemand kan doen dan stel je de verwachtingen te hoog.
Iedereen is dan teleurgesteld dat het jouw dan niet lukt en om hiermee mee om te kunnen gaan zegt men dat je beperkt bent.

Het gaat niet om wat iemand niet kan maar juist wat iemand wel kan!
Iedereen heeft het talent om iets te kunnen, laten wij die talenten gebruiken zodat iedereen mee kan doen.
Mee kan doen in sport, werk, socializen, uitgaan etc, etc.
Zodra je niet kan meedoen word de wereld om je heen erg klein.
Dat terwijl er zoveel mogelijkheden zijn om lekker mee te kunnen doen.

Je bent pas beperkt als je niet in mogelijkheden kan denken.
Voor iedereen is er wel een mogelijkheid al is het soms flink zoeken.
Lukt dat niet in één keer blijf dan steeds weer opnieuw proberen, lukt het niet rechtsom dan maar linksom, overal is er wel een oplossing voor om talent te vinden en hoe deze in te kunnen zetten.

Ja maar ik heb!
Ja maar mij lukt dat niet!
Ja maar jij bent zoveel verder als mij!

Dit is wat ik erg vaak te horen krijg!
Graag wil men direct de oplossing horen dat men of weer beter wordt of wat men wel kan doen.
Daar kan ik geen antwoord op geven, ik kan alleen maar voor mijzelf praten alleen door te doen leer je wat je talenten zijn en hoe deze te kunnen gebruiken.

Herdenkingstocht 2 mei 2020

Straks 75 jaar geleden is Nederland geheel bevrijd.
De oorlogsjaren heb ik zelf nooit mee gemaakt daar ben ik te jong voor.
Ik ken het alleen van horen en zeggen, foto en beeld materiaal.
Wat vrijheid nu echt betekent voor mij vind ik wel lastig om zo even te benoemen.
Ik denk dat het belangrijkste is dat je kan zijn wie of wat je wil zijn en overal naar toe kan zonder je te hoeven verantwoorden.
Daar is nog veel meer aan toe te voegen maar dat is weer voor iedereen anders.

In de gewezen oorlogen zijn er miljoenen mensen die hun leven hebben gegeven voor wat wij nu vrijheid noemen.
Hoe klein of hoe groot hun inbreng was dat maakt niet uit, deze miljoenen mensen hebben onze vrijheid met hun leven betaald.

1x per jaar staan wij hier in Nederland stil om hen te gedenken die het grootste offer hebben gegeven voor onze vrijheid.

Dat zette mij aan het denken dat ik dit zomaar langs mij heen wilde laten gaan.
Hardlopen geeft mij ook een soort van vrijheid, net als het fietsen en wandelen.
Waarom dan niet hardlopend, fietsen of wandelend langs de gedenk monumenten te gaan om de gevallenen de eer te bewijzen om hun te bedanken voor onze vrijheid.

Lijkt het je iets om op zaterdag 2 mei met mij mee te hardlopen, fietsend of wandelen?
Laat het dan weten via de mail met als onderwerp herdenkingstocht 2 mei
Afstand is +/- 6,3 km  maar deze is ook in te korten door een stuk af te snijden.

Ik hoop van je te horen.