Tijdens het lopen veel aan 1½ jaar geleden terug gedacht, toen kon ik dit stuk ook lopen.
Maar wel met heel veel wandel momenten er tussen in.
Ja ik kijk best regelmatig terug op wat hoe en wat ik toen was en vergelijkend naar nu.
Verder terug kijken dan na mijn infarct, daarvoor is niet echt meer belangrijk.
Dat was een ander persoon met een heel ander leven.
Sinds mijn infarct is mijn leven maar ook mijn visie daar op enorm verandert.
Ik leef nu meer bij de dag, ik kijk niet te ver naar voren en daar op te plannen.
Maar als ik terug kijk naar de afgelopen jaren heb ik veel mee gemaakt maar ook heb ik vooruitgang geboekt.
In welke zin van het woord ben ik vooruit gegaan?
De beperkingen die ik heb overgehouden van mijn infarct zijn er nog steeds.
Deze gaan ook niet meer weg, ik weet er wel beter mee om te gaan en dit in mijn leven in te passen.
Dit betekent zeker niet dat ik niets meer kan, tegenover gesteld ik kan nog heel veel, waarschijnlijk nog veel meer maar dit moet ik nog ontdekken.
Van elke dag probeer ik zoveel mogelijk te genieten.
Wil en hoop nooit meer mee te maken dat van de een op andere dag je leven helemaal verandert is.
tenminste niet in negatieve zin.
Morgen wakker worden als miljonair doe ik niet moeilijk over.
Je kunt niet alles hebben, daarom vind ik het belangrijk om nu te leven en te genieten van alles wat nog voorbij komt.
Nieuwe dingen ontdekken wat mijn leven nu een stuk aangenamer zal maken.
Ach ja wie weet overkom mij iets moois.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten