10 jaar geleden kreeg ik een #herseninfarct en heb nu #nah

10 jaar geleden:
Werd ik wakker in een ziekenhuis.
Ik had een herseninfarct gehad.
Vanaf toen had ik een voor- en na mijn herseninfarct.
Mijn leven werd opeens anders dan ik mij voorgesteld had.
Opnieuw leren eten en drinken en lopen.
Elke dag weer iets nieuws leren.
Nieuw want de Diederik van voor is er niet meer.
Nu mijzelf vinden in mijn andere ik.
Nieuwe ik is gewoon Diederik.
De Diederik waar ik en jullie het mee moeten doen voor nog heel lang.
Nah is ........ om te hebben maar het overheerst mij niet.
Werd ik maar weer wakker en het was weg....
Dat is mijn ultieme wens.

#dagvandeberoerte Dag van de Beroerte @NAH_uitleg @NLHersenletsel @hersenstichting

Vandaag is de dag van de beroerte.
De dag van de Hersenletsel waar helaas heel veel mensen te maken hebben.
Niet alleen de getroffenen maar ook erg belangrijk zijn de betrokkenen, familie, vrienden, school, werk, enz.
Deze groep personen moet je zeker niet vergeten ook zij worden plotseling geconfronteerd met wat een hersenletsel getroffene overkomt.
Her leven van een getroffene is opeens verandert maar dat geld ook voor hun.
10 Jaar geleden ben ik getroffen door een cva waar ik hersenletsel aan overgehouden heb.
Van binnen ben ik nog steeds dezelfde persoon maar aan de buitenkant ben ik wel veranderd.
De manier waar ik tegen iets aankijk of de manier waarop ik het nu moet doen.
Alles op de manier van voor mijn nah dat lukt meestal nu niet meer door te bewegen (sporten) kan ik nu veel meer dan in het begin.
Dat betekent niet dat ik alles weer kan als voor eer, wel lukt mij weer om zelf veel te kunnen al is de manier waarop wel verandert.

De dag van de beroerte beleef ik iedere dag weer niet dat ik elke dag negatief en gefrustreerd ben.
Elke dag probeer ik zo veel mogelijk te genieten door te sporten en alleen dat gene doen wat ik erg leuk vind om te doen.
Ik ben wie ik ben en daar kun je het mee doen.
Wat ik precies zou willen weet ik niet, door zoveel mogelijk te proberen komt er vanzelf wel iets voorbij wat ik erg leuk vind om te doen.

Deze dag hoop ik dat iedereen erbij stilstaat dat wat mij is overkomen dat ook bij hun kan gebeuren.
Plotseling en ongevraagd verandert het  je hele leven,  je dromen die je opdat moment hebt lijken in rook op te gaan.
Lijken zeg ik: nah betekent niet automatisch dat ook al je dromen weg zijn.
Ergens in de toekomst kan er misschien toch een droom toch uit komen.

Hersenletsel heb je ook niet alleen!
Dat hebben we samen, samen zijn wij sterker om elkaar te helpen.

Spermatocele operatie ondergaan @WZA_Ziekenhuis

Afgelopen dinsdag was het dan zover voor mij.
Om 10.00 moest ik mij melden in het WZA (Wilhelmina Ziekenhuis Assen) bij de dagopname.
Goed en vriendelijk werden we ontvangen nadat alles goed was uitgelegd kon ik mij gaan klaarmaken voor de operatie.
Dmv een ruggenprik werd ik van onderen helemaal verdoofd en moest ik mij overgeven aan het verplegend personeel.
Een andere keuze had ik ook niet maar ik voelde mij wel veilig in hun vertrouwde handen.
De operatie was ook zo voorbij en via de recovery room, na het verorberd hebben van een lekker ijsje werd ik naar de dagopname terug gebracht.
Daar werd ik goed verzorgd en was het wachten op het uitwerken van de verdoving.
Als de verdoving weg was en ik had geplast dan mocht ik weer naar huis.
Dat duurde helaas een heel stuk langer dan normaal het zou zijn.
Ik vermoed dat door mijn cva dat niet helemaal meer functioneert hoe het voor mijn cva was daardoor pas tegen 19.00 naar huis.
Maar gelukkig de volgende morgen was alles weer als gewoon.
Nu een periode rustig aan doen om maar zo snel mogelijk te kunnen herstellen.

Bedankt WZA voor de goede zorgen!

Brigitte heeft mij de afgelopen dagen goed verzorgd, heerlijk om onbezorgd thuis te kunnen zijn.

@NAH_uitleg @hersenstichting @NLHersenletsel @raisinhope_nl Hersenletsel wat doet het nu met je?

Hersenletsel wat doet het nu met Mij?

Je hebt herseninfarct gehad kreeg ik op een zaterdagmorgen te horen.

Oh dacht ik dat is niet zo mooi, maar buiten dat ik rechts weinig kon bewegen maar gelukkig wel kon praten en zelf ademen (met hulp) was mijn eerste gedacht nog wel dat ik na een aantal dagen weer beter was.

Ik lag toch in het ziekenhuis dan komt het toch weer helemaal goed!

De eerste weken in het ziekenhuis en daarna naar een revalidatiecentrum bevatte ik het nog niet helemaal.

Op dat moment was ik alleen maar gericht op het weer beter worden en dan "gewoon"weer aan het werk gaan.

Ik was alleen ik had geen gezin en dat maakte het enerzijds makkelijker voor mij om er mee om te gaan, gelijktijdig werd ik daardoor er ook veel minder mee geconfronteerd.

Vanaf het moment dat ik begon te beseffen dat ik niet meer de Diederik zou worden als voor mijn infarct begon ik mij te richten op vooruit kijken.

Niet meer achterom kijken wie en wat ik was maar vooruit om een nieuwe andere Diederik te zoeken en hopelijk te vinden.

Dit is makkelijker gezegd dag gedaan mijn oude ik is er nog steeds de ervaringen die ik toen heb meegemaakt tot wat ik was geworden.

Plotseling wordt die lijn, ook wel levenslijn, abrupt onderbroken en zonder overleg en uitleg mag je verder gaan met je leven op een heel andere manier.

 Sinds die tijd ben ik, en nog steeds, bezig om mij te vinden wat ik leuk vind om te doen maar nog belangrijker vinden wat ik nog kan.

Door te bewegen, sporten dmv fietsen, wandelen, hardlopen en nog veel meer, hoop ik mijn lichaam zoveel sterker te maken dat er weer van alles mij lukt en dat ik daar ook meer energie voor/van krijg.

Rouwperiode met nah, tenminste dat zegt men maar deze periode heb ik zelf niet echt bewust mee gemaakt.

Ik was alleen maar met mijn herstel bezig en het vinden naar andere nieuwe dingen/mogelijkheden voor mij.

Het moeilijkste van alles vind ik het uitleggen wat nah met mij doet en wat het voor mij betekend.

Voor iedereen is dat weer anders niemand is gelijk wat hersenletsel betreft.

De verschillende manieren hoe ik hersenletsel hebt opgelopen hoe hersenletsel bij ieder ander persoon uitpakt.

Er zijn dus geen richtlijnen of instructie boekjes en/of video's die mij konden helpen.

Alles moet ik zelf uitvinden en goed kijken en voelen hoe dat voor mij uitpakt.

Belemmert hersenletsel mij? Absoluut niet!

De beperkingen die ik aan mijn hersenletsel heb overgehouden mogen helaas mij soms  graag tegenwerken.

Dat is voor mij een extra stimulans om een andere mogelijkheid te vinden om het alsnog te kunnen.

Ook door iets steeds weer te doen, blijven herhalen totdat er wel iets lukt.

Bij mij was het hardlopen, door het steeds te blijven proberen lukte het mij opeens.

Nu doe ik bijna niet anders.

Het begon met het fietsen op mijn easyrider driewiel fiets, deze fiets geeft mij vrijheid om zelf op stap te kunnen waar en wanneer ik maar wil.

Maar ook mijn uithoudings vermogen groeide daardoor wat leidde dat ik meer kon en ook meer durfde te doen.

Dat ik geen last van prikkels heb, geluiden, lichten etc., daar ben ik wel erg blij mee.

Mijn geheugen opslag werkt niet zo als ik het liever zelf had gewild maar ik moet het ermee doen.

Schrijven kan ik wel met rechts maar aangezien ik nooit netjes kon schrijven is op dat nu helaas ook niet veranderd het is nog steeds net zo "netjes" als toen.

Dat ik volledig arbeidsongeschikt ben verklaard dat knaagt nog erg vaak en veel aan mij.

Graag zou ik willen werken, weer ergens bij horen en nog belangrijker een sociale omgeving met collega's dat is wat ik het meest mis.

Hersenletsel hebben betekent ook vaak dat je alleen bent, ik ben niet eenzaam, maar ik sta vaak wel voor veel dingen er alleen voor.

Niet ik niemand heb maar alleen met mijn hersenletsel waar ik tegen problemen aanloop wat ik zelf moet gaan uitvinden om dit op te lossen.

Ik ben nog jong en ik mag hopelijk nog heel veel jaren genieten van het leven!