Ik wil graag en nu kan ik weer hardlopen ondanks mijn beperkingen sinds mijn nah.
Niet dat ik opeens een super hardloper ben geworden, het lukt mij nu en ik meestal niet de langzaamste.
Soms heb ik wel het idee dat ik tijdens het hardlopen het meeste van geniet.
Wandelen en hardlopen zijn voor mij evenwicht trainingen om mijn "gyroscoop"in mijn hersenen te triggeren.
Fietsen op mijn easyrider driewielfiets, wat ik ook erg graag doe, is voor mij de beweging die altijd kan doen.
Het vergroot mijn uithoudings vermogen en houd deze op peil.
Met een groter uithoudings vermogen, niet alleen lichamelijk maar ook zeker mijn geestelijk vermogen is enorm gegroeid waardoor ik meer durf en tot meer in staat ben.
Het helpt mij om nieuwe uitdagingen aan te gaan bij het zoeken naar andere dingen die ik misschien leuk vind en kan doen.
Tijdens het sporten kan ik goed nadenken over van alles en nog wat.
Daarbij besef ik al te goed dat ik van ver gekomen ben, het begint nu bijna allemaal normaal te zijn, maar dat is het zeker niet.
In de toekomst zal ik nog veel dingen aanlopen maar ook prachtige nieuwe momenten mee maken.
Waar ik naar toe wil dat weet ik niet echt, ik laat mij verrassen wat er op mijn weg komt.
Als men mij vraagt als ik hersteld ben? Dan zeg ik ja, dat denk ik wel.
Zelf vind ik dat heel erg moeilijk om dat te kunnen zeggen, dat ik nah heb maken dingen moeilijk en lastig, maar andersom heeft het mij een enorme uitdaging gegeven om toch er wat van te gaan maken.
De plannen die ik had heb ik overboord gegooid, de doelen die ik voor ogen had heb ik omarmt daar ben en ga ik nog steeds voor.
Wel moet ik eerlijk bekennen dat ik mijn doelen regelmatig moet bij stellen mede omdat ze niet lukken of dat ik wat anders gezien heb wat ik mooier vind om dat te bereiken.
Nah beheerst niet mijn leven, het maakt er deel van uit.
Nu met nah heb ik heel veel andere nieuwe en fantastische mensen leren kennen, deze ervaring had ik echt niet willen missen.
Dat geld ook met het hardlopen, bij hardloop wedstrijden ontmoet ik erg veel andere mede sporters, allemaal erg gemotiveerd op hun eigen niveau.
Dat maakt het voor mij het gevoel dat we allemaal samen bezig zijn op weg naar een gezamenlijk doel ,de finish, maar wel ieder op zijn/haar eigen kunnen.
Met mede nah lotgenoten heb ik dat ook vaak, we willen vaak het zelfde maar ieder op zijn/haar eigen manier en tempo.
Voor mij is sporten één van de manieren om ergens te kunnen komen.
Daarbij laat ik niet alleen aan anderen zien wat ik kan, maar verras ik mij zelf ook regelmatig, als je iets te graag wilt dan lukt het niet wat afstand nemen en op eens lukt het wel.
in mijn geval RUNNING = LIVE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten