13 Jaar NAH mijn
Ervaringsverhaal
En toen begon het pas. Mijzelf
van alles opnieuw aanleren om mijn weg te vinden nu ik opeens toch heel veel
normale dingen niet zomaar weer kon doen. Januari 2010 mijn Easy Rider
driewielfiets gekregen. Dat ging niet zo als ik geprobeerd had in het
revalidatiecentrum alsnog is er trapondersteuning opgekomen. Op 1 maart 2012
ben ik in Norg komen te wonen. Om de voor mij nieuwe omgeving goed te leren
kennen begon ik steeds meer te fietsen. Fietsen werd niet alleen een soort van
uitlaatklep voor mij ik begon mij ook steeds prettiger te voelen. Zowel
lichamelijk als geestelijk kon ik steeds meer aan. Zo durfde ik ook steeds meer
als eerst naar mijzelf te luisteren in plaats van te luisteren naar een ander.
Het was zeker allemaal goed bedoeld, maar het was net of dat ik meer moest zijn
hoe een ander vond dat ik moest zijn dan wie ik zelf graag wilde zijn.
Opeens lukte het mij weer om
te hardlopen, het wandelen ging steeds beter. Mijn conditie verbeterde. Ik
voelde mij steeds beter in mijn vel zogezegd. Ik ben niet meer dat zielige
figuur, zo voelde het soms voor mij aan, ik durfde op te staan en ergens in het
midden te gaan staan. Vrijwilligers werk gaf mij weer een doel om er voor te gaan,
ik stond niet meer aan de zij lijn. Meedoen is wat ik wil!
Samen met Brigitte doe ik
veel leuke dingen, samen wandelen, fietsen, hardlopen op vakantie enz. Een
opmerking van iemand: jullie doen alleen maar leuke dingen! Waarom zou je tijd
willen besteden aan het doen van niet leuke dingen. Beide kunnen we niet meer
wat we voorheen konden. Nu doen we wat we wel kunnen. Je moet nooit over je
grenzen heen gaan is mij wel eens verteld, maar als je nooit over de grens gaat
weet je ook niet waar de grens precies is. Door over de grens te gaan van je
kunnen kom je verder dan je van tevoren gedacht had. Vaak zijn we te ver over
onze grenzen van ons kunnen gegaan. Dat hield ons niet tegen om de volgende
keer nog verder te gaan. Want wat is nu mooier om later te zeggen: weet je nog
toen dachten we dat we niet verder konden dan zover. Moet je zien waar we nu
zijn!
Zoveel mogelijk genieten van
het leven. Alleen doen wat ik kan en wat ik leuk vind. Buiten in beweging zijn
vind ik het fijnst. Hardlopen voor mijn conditie en uithoudings vermogen.
Wandelen om zo dicht mogelijk van de natuur te kunnen genieten. Op de fiets om
langere afstanden te kunnen afleggen en andere gebieden te verkennen. Sporten
of bewegen is wel de manier om mijn lichaam zo soepel en gezond mogelijk te
houden. Ik wil niet meer wakker worden in het ziekenhuis met een zeer vervelende
mededeling waarbij ik opeens niets meer kan en een ander leven voor mij krijg
dan ik verwacht had.
