Diederik-Wierenga

Mei 2009 nu 12 jaar geleden veranderde mijn leven plotseling. Opeens kon ik bijna niets meer en was aan bed gekluisterd. Het ziekenhuis en daarna revalidatie oord hebben mij weer goed op weg geholpen dat ik uiteindelijk mij zelf thuis alleen kon redden. Daarna begon eigenlijk mijn nieuwe leven! Een leven wat ik mij echt niet had kunnen voorstellen of beter gezegd ik had nooit kunnen bedenken dat mij dit zou overkomen. Met vallen en opstaan oftewel lerend van wat goed gaat maar zeker ook wat niet goed gaat. Daarbij heb ik zeker geleerd wat vandaag niet lukt dat lukt mij misschien later wel. Dat was en is nog steeds mijn houvast, wat nu niet lukt komt later wel en lukt het dan nog niet helaas dan! Vooruit kijken en zoveel mogelijk proberen te genieten van het leven. Sporten is een uitlaat klep voor mij geworden maar sporten is ook erg belangrijk om te revalideren en om ook zo gezond mogelijk te blijven. Daardoor lijkt het alsof het beter met mij gaat en misschien zelfs beetje

Wat houdt ons op de been is wat ons hier heeft gebracht is wat je met ons deelt over je leven met je Alinker Dit verhaal gaat zo'n 6 jaar terug. Ik, BE Alink, ontmoette Brigitte van der Laan eind 2014 in Nederland, de Alinkers waren niet eens te koop. Ik was naar Nederland gekomen om de Alinkers uit te proberen, te kijken hoe mensen reageerden, en uit te zoeken wie onze 'klanten' zouden zijn. Dit was iets nieuws, dus zelfs ik als uitvinder ervan, moest alles helemaal opnieuw ontdekken. We hebben in heel Nederland campagne-evenementen gehouden en Brigitte wilde naar een van de evenementen komen, maar haar omstandigheden weerhielden haar ervan het te halen. Ze sms'te en belde me, kapot dat ze de kans gemist had en in tranen was. Het brak mijn hart, dus besloot ik een omweg te maken en haar te bezoeken direct na het evenement dat ze had gemist, zodat ze toch de Alinker kon proberen. Dit zijn wij tijdens die eerste ontmoeting! Brigitte vertelde me